فریمانی‌ها مردمانی متدین، سخت کوش، پاک اندیش، مهمان دوست و مهمان نوازند. جمعیت شهرستان فریمان در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390هـ . ش، 93882 نفر بوده است، . مهم‌ترین دلایل رشد شهر، وجود سد فریمان در حدود 10 کیلومتری غرب شهر و نیز احداث کارخانه قند در مجاورت شهر است. وجود زمین‌های حاصل‌خیز در دوره‌های‌مختلف اسباب رشد شهر را فراهم ساخته است چنان‌که کشت چغندر قند در زمان حاضر اقتصاد شهر را مشخصاً تحت تأثیر قرار داده است. مهم‌ترین صنایع دستی این شهرستان فرش بافی، قالیچه و گلیم و کرباس بافی، پارچه های ابریشمی، شال گردن، جوراب، دست‌کش، تکه دوزی روی لباس است. صنایع دستی فریمان از دیرزمان دارای اعتبار و شهرت بوده و تنوع زیادی در آن دیده می‌شود.

از مهم‌ترین صنایع دستی شهرستان فریمان فرش‌بافی است. فرش‌بافی بیش تر روی قالیچه متمرکز شده و جنبه صادراتی دارد. گلیم بافی نیز از هنرهای دستی پیشین مردم فریمان به ویژه در نواحی عشایری و روستایی است در بیش‌تر نقاط گلیم را پلاس می گویند بافت آن به وسیله کارگاه‌های افقی و در روی زمین است به واسطه رونق فرش‌بافی، گلیم بافی، و تهیه نمد، رنگرزی هم رونق دارد. گلیم مرغوب از پشم و گونه نامرغوب آن از ر شته پتوهای کهنه با رنگ آمیزی استفاده می شود. جوراب بافی و بافت دیگر لباس های گرم نیز از دیگر صنایع دستی شهرستان فریمان است.هم‌چنین‌ درنقاط‌مختلف این شهرستان کارگاه‌های پارچه بافی سنتی به تهیه کرباس، چادرشب و ملحفه و بافت کرباس های سفید و ظریف نیز مشغول هستند.